geen klacht


-Job (Léon Bonnat)-


Toen scheurde Job zijn kleed

schoor zijn hoofd kaal, wierp zich plat op de grond en zei:

'Naakt kom ik uit de schoot van moeder aarde, naakt keer ik daar terug.

Jahwe geeft, Jahwe neemt, gezegend de Naam van Jahwe.'


Ondanks deze gebeurtenissen zondigde Job niet.

Hij maakte God geen enkel verwijt.


[1:20-22]

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

joúw vondst? 2

Afbeelding
En Jahwe sprak tot Job: 'Jij, schuldeiser van God, wil je nog doorzetten, aanklager van God? Wil je nog een laatste woord? Maar Job gaf ten antwoord: 'Nee, ik val te licht, wat moet ik zeggen? Ik leg mijn hand tegen m'n mond: een keer, hoogstens twee keer spreken is genoeg van mij hoeft het niet meer.' En Jahwe vervolgde vanuit de stormwind en sprak tot Job: 'Omgord je als een soldaat. Ik stel vragen, jij leest Mij de les? Wil jij mijn rechtsorde werkelijk omverwerpen? Mij schuldig verklaren? Om zelf vrijuit te gaan?' 'Heb jij een arm zo sterk als die van God? Heb jij een donderstem zo luid als die van God? Omhang je dan met de versierselen van je majesteit! Kleed je in glorie en luister!' 'Sproei in het rond de spetters van je toorn! Zie om je heen en al wat trots is buigt! Je hoeft maar te kijken... en de hoogmoedigen vallen. Jouw heerlijkheid doet hen ineenkrimpen.' 'Stop ze weg allemaal onder de aarde. Leg ze aan boeien in de onderwereld....
Meer lezen

waarom? waarom?

Afbeelding
En Job ging verder: Wie geeft mij de tijd van vroeger terug de dagen dat God over mij waakte: Zijn Lamp scheen boven mijn hoofd Zijn Licht wees mij de weg door het duister. Was het maar als in mijn beste jaren toen de Allerhoogste thuis was in mijn tent de Almachtige met mij was en mijn kinderen om mij heen mijn voeten baadden in boter en balsem stromen olie vloeiden over mijn benen. Kwam ik de stadspoort uit mijn zetel innemen op het plein dan trokken de jongelui zich terug zo gauw ze me zagen de ouderen stonden vol eerbied op magistraten durfden niet meer te spreken en legden hun hand op de mond notabelen stonden stom hun tong kleefde aan hun gehemelte. Wie mij hoorde prees mijn woord wie mij zag verkondigde mijn lof want redder was ik van reddeloze armen helper van hulpeloze wezen. Die bijna waren bezweken, zegenden mijn optreden. Ontroostbare weduwen bracht ik weer tot blijdschap. Gerechtigheid was mijn kleed rechtvaardigheid mijn mantel en hoofddoek. Voor de blinde was ik zijn oge...
Meer lezen

joúw vondst? 1

Afbeelding
-klipgeit- Stel jij vast wanneer de klipgeiten werpen en de reeën kalven? Als jij de maanden van hun dracht hebt afgeteld en het moment van baren bepaald... dán zakken ze door hun poten, beginnen te persen en stoten hun jong naar buiten, ja? En dan wordt het sterk en groot, loopt weg het veld in en komt niet meer terug, ja? Wie heeft de wilde ezel losgelaten, zijn boeien verbroken? Ik gaf hem de woestijn tot stal, de steppe tot verblijfplaats. Hij heeft maling aan de schreeuwers van de stad hij hoort naar geen tierende drijvers! Het bergland is zijn wei daar snuffelt hij naar alles wat groen is. De oeros   [sinds 1627 uitgestorven ] is hij bereid voor jou te werken? En slaapt hij 's nachts in jouw stal? Houd je hem in de strengen om voren te trekken? En loopt hij achter je aan de dalgrond te ploegen? Durf je op zijn grote kracht te vertrouwen? En hem het werk te laten doen? Ben je er zeker van, dat hij jouw oogst op de dorsvloer bijeenbrengt? Opgewekt klapt de struisvogel met haar ...
Meer lezen